HELAAS ZIJN DE FOTO'S VERLOREN GEGAAN, WE MAKEN DEZE WEBSITE ZSM WEER HELEMAAL IN ORDE.  

AddThis Social Bookmark Button


De Route  

Van 28 april 2008 tot 12 mei 2008 hebben wij onze 8e reis naar de Verenigde Staten van Amerika gemaakt. Op voorhand wisten we dat we New York, Boston en de Niagara watervallen wilde zien. Dit is de route geworden:

AddThis Social Bookmark Button


New York  

New York 28 april 2008 - 2 mei 2008 We hadden een rechtstreekse vlucht met continental naar Newark (New Jersey) die prima verliep. Op Newark voor $65,= excl toll en tip, de taxi genomen naar New York. We hadden al gelezen dat we geen geinteresseerde taxichauffeur moesten verwachten, maar dit overtrof toch alles. De chauffeur heeft aan een stuk door de een na de ander zitten bellen en gaf een snauw richting de achterbank voor dollars als we een toll-weg passeerden. De Tom-Tom navigatie bleef uit en plaats daarvan een snauw "adress", terwijl we toch al enkele malen de straatnaam met huisnummer én de naam van het hotel hadden gegeven. Maar hij wilde persé de kruising weten, tja en die wisten wij niet. Dan maar weer bellen dus was de snauw "phonenumber" wij hadden alleen een 0900 nummer dus het duurde even voordat hij de receptie aan de lijn had. Maar aangezien zijn grote hobby bellen was, was dat geen probleem. De taxi was niet te vergelijken met de degelijke mercedessen die wij in Nederland kennen. Jos zat met zijn voeten in een plas water, de bekleding was behoorlijk vies en alle persoonlijke bezittingen van de chauffeur namen erg veel plaats in. Opeens zien we een bord "Manhattan" tegen een grauwe grijze muur, dat in combinatie met het sombere weer en de taxirit maakt niet dat we denken YIPPIE New York ! Maar uiteindelijk kwamen we waar we wezen moesten het Salisbury Hotel in Manhattan De kamer was echt perfect. We hadden veel gelezen over kleine kamers in de hotels, maar deze was ruim, zeker omdat het een 4 persoons-kamer was, met inloopkast, koelkast, magnetron, flatscreen tv etc hadden we weer helemaal niets te klagen; hoewel als we ons realiseren dat we hier voor 4 nachten $1200,= voor betalen,..... We besloten snel de stad in te gaan om een hapje te eten. Helaas regende het behoorlijk en konden wij ons zo net na aankomst ook nog niet goed oriënteren in de stad. We kwamen terecht bij een jaren 50 diner op Broadway waar al het personeel ook zanger / entertainer was. Het geheel was smakelijk én vermakelijk. De volgende ochtend hadden we een voucher onder de deur door gekregen dat we voor $4,= p.p. gebruik konden maken van het ontbijtbuffet. We hadden gisteravond al kennis gemaakt met New Yorkse-tarieven dus we waren erg benieuwd wat we voor zo'n klein bedrag konden verwachten. Het bleek een erg uitgebreid ontbijt te zijn met croissants, broodjes, muffins in alle soorten en maten, toast, cereals etc. Daar hebben we dus iedere ochtend ontbeten. Omdat het nog steeds regende hebben we het geplande tripje naar het vrijheidsbeeld en de brooklyn bridge maar verruild voor het verkennen van het overige Lower Manhattan. Lower Manhattan verwijst naar het deel van het eiland beneden Houston Street: Chinatown, Litlle Italy, SOHO, Financial District, Civic Center, South Street Seaport en Lower East Side. Voor $25,= p.p. koop je een metrokaart voor 7 dagen onbeperkt reizen. Het metronet is uitgebreid en het gebruik eenvoudig. We zien op onze wandeling natuurlijk Rectorstreet Area want dat is natuurlijk dé plaats om Jos te fotograferen en lopen verder naar Wall Street Area; de straat die synoniem staat aan de Amerikaanse aandelenhandel, 's werelds grootste beurs de New York Stock Exchange waar op een gemiddelde dag zo'n 1,4 miljard aandelen worden verhandeld. We komen langs de Century 21, een outlet winkel met merkartikelen. De ene vind het er geweldig, de ander net Zeeman. Je moet in ieder geval het type zijn dat het niet schuwt om in enorme bakken te graaien. Voor ons was de rommelige manier van presenteren en de drukte reden genoeg om er weer heel snel uit te gaan. Wij wachten wel tot later deze week wanneer we naar het outletcenter gaan. We bezoeken Ground Zero waar ooit het World Trade Center stond, en hoewel veel mensen zeggen dat je deze bouwput over kunt slaan vonden wij het zeer indrukwekkend en daardoor de moeite waard. De straten in New York zijn erg smal en als je hier temidden van die hoge gebouwen staat, besef je dat het een wonder is dat er niet een veel groter gebied is weggevaagd. Veel mensen in de overige gebouwen moeten dit drama van wel héél dichtbij hebben meegemaakt. We lopen naar de Winter Garden in het Word Financial Center. De tuin hadden we ons veel groter voorgesteld, maar dit center moet wel een prima loctie zijn om te werken. Tijdens de pauze even plaats nemen in de wintertuin, of als het mooi weer is naar buiten bij de Western Waterfront waar je mooi uitzicht hebt op New Jersey en ook het vrijheidsbeeld in de verte kan zien. Inmiddels was het net even droog en trotseerden wij de wind om hier rond te kijken. Chinatown Chinatown New York is wel iets anders dan Chinatown San Francisco. In San Francisco is er een duidelijke gemarkeerde scheiding tussen Chinatown en de rest van de stad; grote bogen of ornamenten geven daar aan dat je een ander stadsdeel betreedt. In NY zie je het alleen aan de winkelpuien die plots veel rood en goud vertonen en Chinese karakters dragen. Wij hadden ook veel Chinese eettentjes verwacht, maar die zijn blijkbaar verborgen achter de winkeltjes met kruiden en andere levensmiddelen. En voordat je het weet ben je Chinatown ook al weer uit en loop je tussen de Italiaanse restaurants. Little Italy Little Italy lijkt een aaneenschakeling van eethuisjes met veel rood wit en groen. Als je aan New York denkt en aan Italianen, dan dringen zich onwillikeurig beelden op van de Godfather, Jummy Hoffa en de maffia, waarbij mannen met gleufhoeden en donkere jassen losjes gewapend met een machinepistool in opzichtige auto's door de stad rijden. Niets van dat alles voldoet aan de verwachtingen in Little Italy. Misschien komt het door het tijdstip van de dag (siësta-tijd) of zijn de meeste Italiaanse immigranten in NY gewoon hardwerkende mensen die niets met de Hollywood romantiek gemeen hebben. Wij hebben de Don Vito's en hun gevolg niet gezien. SOHO SOHO (South of Houston Street) is een aneenschakeling van winkel en winkeltjes die soms uitbundig, soms sober en soms kitcherig hun waren aan de man/vrouw proberen te brengen. Vooral kledingwinkels proberen met hun etalages en aankleding kooplustigen naar binnen te lokken. Image Hosted by ImageShack.us Het heeft ons niet aangezet tot grote aankopen, maar we hebben wel hier en daar verwonderd staan kijken naar de manier waarop de waren werden uitgestald of de grote collecties die soms ten toon gesteld werden; alle soorten en maten crogs of plastic tuinlaarsjes in allerlei tinten en met veel verschillende dessins en prints. Het blijft natuurlijk wel Amerika, waarin van alles de overtreffende trap bestaat. 's Avonds wandelen we naar een Tapa's restaurant waar we duur maar lekker eten. Daarna zijn we eigenlijk te moe om nog iets te doen, we brengen nog even een spijkerbroek ter reparatie naar een lokaal shopje en gaan terug naar het hotel. Voor de volgende dag is er droog weer afgegeven, dus gaan we op weg naar het vrijheidsbeeld en Ellis Island. We dachten vroeg te zijn maar als we om 09.30 uur aankomen is de rij voor de kaartjes lang, en de rij voor de boot nog vele malen langer. Na meer dan 2 uur wachten mogen we door de security en kunnen we de boot op. Het is echt op zijn Amerikaans geregeld, netjes in de rij staan tot je aan de beurt bent om vervolgens op je plaats geblaft te worden door mensen die denken dat ze het voor het zeggen hebben. Voor echte Hollanders met een anti-autoritaire opvoeding soms met moeite te verdragen. We doorstaan dit alles om het zo veel besproken en gefotografeerde "vrijheidsbeeld" te bezoeken. Statue of Liberty Het vrijheidsbeeld is een geschenk van Frankrijk aan de stad New York ter gelegenheid van the 4th of July. Een kleinere copie van dit werkje vind je in Parijs. Voor degenen die niet zo ver willen reizen vanuit Europa ons inziens een prima alternatief. Voor ons was het allemaal wat teleurstellend; je loopt op een eilandje ter grote van twee voetbalvelden om een tig metershoge koperen dame van alle kanten te aanschouwen, die beter van enige afstand bekeken kan worden. Het aantal pasjes dat beschikbaar is om binnein te mogen kijken is erg beperkt en moet ruim tevoren worden besteld. En dan blijft het bij een rondwandelende luistertoer met koptelefoon rondom het beeld. Alle wetenswaardigheidjes op onze luistertoer staan ook nog eens vermeld op bordjes langs de route (voor de slechthorenden denken we dan maar). Maar we hebben het vrijheidsbeeld gezien en mooie foto's gemaakt en dat is ook wat waard. Daarna op een overvolle boot naar Ellis Island. Ellis Island Ellis Island was het opvangpunt voor alle immigranten vanuit Europa die ooit Amerika binnen wilden komen. Bijzonder dat immigranten wilden beoordelen wie er vervolgens binnen mochten komen in "hun" Amerika; alle Amerikanen behalve de Indianen zijn immers immigrant. De manier waarop en de omstandigheden waaronder het gebeurde deed sterk denken aan verhalen van deportaties naar de werkkampen van de nazi's tijdens WO II. Volgens ons waren de Yankees net zo "gründlig" als de oosterburen. Erg vrolijk wordt je er niet van. Fijn dat je na een bezoek toch weer gewoon terug mag naar de vaste wal, omgeven door grote groepen kinderen die op schoolreisje zijn. Of het op hen grote indruk heeft gemaakt en of ze er iets van gelerd hebben? We vragen het ons af. Wij wel; ieder volk dat zich superieur vindt boven anderen, gaat rare dingen doen. Image Hosted by ImageShack.us met de metro rijden we naar Fulton Street, eten een overheerlijke lunch bij een lokale Chinees en wandelen naar South Street Seaport. Inmiddels is de zon gaan schijnen dus lopen we linea reacta naar het terras waar we van een biertje en de zon genieten. Het South Street Seaport Historic District staat bol van de ateliers en musea. Vanaf het 3e niveau, aan het einde van pier 17 heb je perfect uitzicht op Brooklyn en de Brooklyn Bridge. Natuurlijk bezoeken we ook het station Grand Central Terminal; een stukje hoogstaande architectuur uit het begin van de 20e eeuw. Er valt voldoende te aanschouwen; de forenzen die zich voortbewegen in de centrale hal over de marmeren vloer van meer dan 3000m2. Het plafond is mooi beschilderd met de sterrenbeelden en we gaan vooral op zoek naar de (opzettelijke?) fouten die de kunstenaar gemaakt heeft en waar we veel over gelezen hebben. 's Avonds eten we bij de Pizzeria die naast het hotel gelegen is en wederom gaan we vroeg naar de kamer, een show op Broadway bekijken zit er voor ons echt niet in. De volgende dag besluiten we om New York niet vanaf de Empire State Building te bekijken, maar vanaf het Rockefeller Center zodat we ook de Empire State Building én Central Park goed kunnen zien. Een keuze waar we geen spijt van krijgen. Voor het eerst deze vakantie ontmoeten wij New Yorkers die tijd nemen voor de vragen van toeristen en daarmee een vriendelijkheid uitstralen die voor ons helemaal nieuw is. Het Rockefeller Center is niet alleen en hoog gebouw, het is ook een diep gebouw. Onder het gebouw zit een compleet metrostation met verschillende lagen, daarboven zitten winkels in een uitgebreid winkelcentrum en daarboven zit een gangenstelsel waardoor personeelsleden van het ene deel van het gebouw naar het andere lopen. Wij raken de weg kwijt en onmiddellijk is er een vriendelijke New Yorker die even met ons meeloopt. Onderweg nemen we even de situatie van Nederland en de Deense cartoons door. Vriendelijke man, de eerste NY-er die tijd maakt voor een praatje. Dat lijkt in dit gebouw meer voor te gaan komen, want als we op de Top of the Rock staan hebben we een gezellige conversatie met een suppoost die uitgebreid de tijd heeft om ons de verschillende delen van NY te wijzen en nog even een mooi plaatje van ons te schieten met het Empire State Building op de achtergrond. Zijn er toch nog vriendelijke NY-ers die zichtbaar genieten van een praatje met vakantievierende toeristen. Image Hosted by ImageShack.us Kerk Vlak bij het Rockefeller Center staat een beeld van Atlas, helaas voor ons is Atlas "under construction" en in de steigers gezet. Tegenover Atlas bezichtigen we een kerk waar we bij binnenkomst worden getrakteerd op een wel heel bijzondere verschijning, een dame die het midden heeft tussen "Cruella de Ville" van de 1001 Dalmatiërs en een "living statue" uit Barcelona. Een dame die als gastvrouw in de kerk vrijwilligerswerk doet. Een bijzondere verschijning met een kapseltje waar een creatieve kapper toch heel wat uren in heeft moeten steken om het zo te hebben en te houden en een ontwerper zich heeft mogen uitleven op een exquise witte jas met extreme ornamenten en details en een zonnebril die in een donkere plek als deze kerk volkomen misplaatst is. We durven het bijna niet te vragen, maar het gebrekkige Engels van Esmée is soms heel charmant en de dame gaat graag voor ons op de foto. We zouden even hebben gewild dat we de ontwapenende nieuwsgierigheid van de doorsnee Amerikaan hadden gehad om meer te weten te komen van deze ongewone verschijning. Brooklyn Bridge Terwijl het weer langzaam opklaart en New York toch iets vriendelijks begint te krijgen besluiten we een wandeling te maken over de Brooklyn Bridge, een prachtige verbinding tussen Brooklyn en Manhattan. Voor fietsers en voetgangers is er een verhoogde promenade boven de rijdekken gemaakt en het voorzichtige voorjaarszonnetje verlokt velen naar deze speciale plek voor een fiets-, wandel- of skate-tochtje. De brug biedt een fraai uitzicht op de hoogbouw van Manhattan. De stad viert dit jaar de 125ste verjaardag van dit imposante bouwwerk. Demonstratie Eenmaal over de brug komen we terecht in een situatie waarin de straat wordt gedomineerd door busjes van televisie- en radiostations, want New York blijft een strijdbare stad waar de belangen van velen soms in het geding komen en dan is er natuurlijk ook hier het recht van demonstratie. Niet zoals in Nederland, waar een zeker amateurisme toch een wezenlijk kenmerk is van demonstraties, hier is alles tot in de puntjes verzorgd, met veel politie, veel ordemedewerkers, een podium waar de sprekers goed zichtbaar en verstaanbaar zijn en een bijna professioneel aandoend koortje dat Gospelachtige teksten ten gehore brengt, ondersteund door een semi-professionele band. En, voor de buitenlanders geldt "doorlopen" "no stopping at any time!" De demonstratie gaat over de lage lonen van de huisvestingsmedewerkers van de stad New York, maar 's avonds op het nieuws is er weinig verslaggeving over dit fraai georkestreerde protest. Empire State Building Het Empire State Building - lange tijd het hoogste gebouw van New York - hebben we vanaf het Rockefeller Center al uitvoerig kunnen bewonderen en we besluiten niet nogmaals over de stad New York uit te gaan kijken. Ook bij dit gebouw valt weer op dat het veel van het licht wegneemt voor de mensen die in de straten rondom dit gebouw lopen. Dat maakt met regelmaat van New York een donkere plaats ondanks de zon. Voorbij het Empire State Building komen we terecht in een winkelstraat waar openlijk in de etalage wordt aangekondigd dat er iPhones zijn te kopen zonder simlock! En dat terwijl toch overal wordt beweert dat ze alleen gelockt te koop zijn bij de officiële dealers van T-Mobile. We laten ons hier verleiden tot de aanschaf van zo'n kek apparaatje dat in Nederland nog niet te koop is, waar we een redelijke hoofdprijs voor betalen. Maar het is een leuk speeltje met veel leuke en interessante instellingen en mogelijkheden, maar niet geheel probleemvrij zo zal later nog blijken. Central Park Central Park is misschien wel een van de meest opvallende plekken in de stad. Een groot park tussen de gebouwen waar je heerlijk kunt genieten van de rust en de natuur, terwijl vijf minuten verderop het verkeer over de boulevards en avenues voortjakkert. Central Park wordt druk gebruikt door sporters die deze oase van rust gebruiken voor een spelletje basketbal of baseball, voor hardlopen, joggen, skaten of wielrennen, of om er gewoon te luieren en te ontspannen. Het park heeft een dierentuin, enkele royale aangelegde vijvers waar je kunt roeien en zelfs twee ijsbanen waar je het hele jaar door terecht kunt en er is zelfs en klein kasteeltje. In het park zijn verschillende kunstwerken opgesteld en het maakt een open en toegankelijke indruk, terwijl verschillende reisgidsen waarschuwen om hier vooral niet te komen als de zon ondergaat; zelfs Simon & Garfunkel zingen erover. Broadway Na Central Park lopen we nog even naar Broadway. Even kijken of we een paar leuke - en vooral goedkope - Asics loopschoenen kunnen aanschaffen. Dat blijkt geen probleem en even later wandelen we gewapend met onze trofeeën terug naar het hotel. Wat opvalt op Broadway is niet alleen dat het hier overal gaat om entertainment en show, lichtreclames maken duidelijk dat je in New York moet zijn om dingen te kopen. Wat verder opvalt is dat de stad die wordt aangeprezen als de stad die nooit slaapt, gewone winkelsluitingstijden kent. Dus na tien uur 's avonds gaan de winkels dicht en wat dat betreft is de vierentwintiguurseconomie toch een beetje aan deze stad voorbij gegaan. MOMA: Museum Of Modern Art De volgende dag besluiten naar het MOMA te gaan: het Museum Of Modern Art. Omdat het onze laatste dag in New York is, staan we al vroeg op de stoep. We kunnen het bijna niet geloven, maar dit museum gaat pas om 10.30 uur open! We zijn verbijsterd, zelfs in Amsterdam zijn musea om 10.00 uur open. We overbruggen de tijd in de Starbuck met een lekkere koffie. We zijn niet alleen want op dit tijdstip zijn er ook veel zwervers die van hun bij elkaar gescharrelde geld om een koffie komen. Uiteindelijk is het bijna tijd en gaan we richting het 6 verdiepingen tellende museum. We zien mooie schilderijen, absurde sculpturen en een mooie beeldentuin. Al met al is MOMA zeker de moeite waard. Dan gaan we naar het autoverhuurbedrijf. Het is een eindje lopen en we kunnen bijna niet geloven dat we goed zijn, we zijn de autoverhuurbedrijven op luchthavens gewend en hier moeten we een smal trappetje op naar een klein kantoortje. Maar het is werkelijk het verhuurbedrijf en we worden verwacht. We rijden langs het hotel om de koffers op te halen en vervolgen dan onze route richting Boston. Terugblik New York En dat was dan onze kennismaking met New York. Hoewel we het erg naar ons zin hebben gehad viel het in een bepaald opzicht ook erg tegen. We waren op dat moment al 7 x eerder naar de Verenigde Staten geweest en we hadden toch verwacht hier de overtreffende trap aan te treffen. Het was niet overdreven druk op straat, het verkeer viel reuze mee, Broadway is leuk maar heeft weinig glamour en Time Square lijkt toch wel erg op Picadilly Circus. The City that never sleeps, heeft in de buurt van 5th avenue maar hele Europese openingstijden. Maar dat heeft allemaal te maken met de verwachtingen die we vooraf hadden. Het heeft dan ook even geduurd voordat we ook de andere kant zagen; de gebouwen die dicht op elkaar staan en daarmee indrukwekkender dan de wolkenkrabbers die wij eerder zagen, de kunst om verschillende parken in een stad te creëren en de omvang van de stad; je kan eigenlijk niet zeggen dat je naar New York geweest bent, we zijn naar een deel van Manhattan geweest.

AddThis Social Bookmark Button


New York - Boston  

New York - Boston 2 en 3 mei

AddThis Social Bookmark Button


Boston  

Boston

AddThis Social Bookmark Button


Boston - Niagara Falls  

Van Boston naar Niagra Falls 8-10 mei 2008

AddThis Social Bookmark Button


Niagra Falls  

Niagra Falls

AddThis Social Bookmark Button